ľ�ϸ���Ӱ��

In 2002 startte Ruud zijn carrière bij de faculteit Diergeneeskunde in een onderzoeksgroep. Maar gaandeweg ontdekte hij wat hij écht leuk vond: met mensen in contact komen en zorgen dat zij veilig en gezond kunnen werken. Hij volgde een opleiding en rolde het werkveld van arbo en milieu in. Inmiddels leidt Ruud met veel plezier het team Veiligheid, en vertelt daar graag meer over.

Wat doet jullie team precies?

“Wij bewaken de arboveiligheid van alle collega’s. Dat zijn bijna 1.000 mensen. Met een team van arbo- en milieucoördinatoren en biologische veiligheidsspecialisten creëren we een omgeving waarin alle collega’s hun werk een leven lang veilig en gezond kunnen uitvoeren.”

Wat maakt arboveiligheid bij de faculteit Diergeneeskunde anders dan op andere plekken?

“De unieke omgeving! We hebben een eigen boerenbedrijf, een dierenziekenhuis, laboratoria, kantoren, een pathologieafdeling en onderwijsfaciliteiten. Arbeidsrisico’s heb je daardoor in veel soorten en maten. Collega’s werken met chemische stoffen en komen in aanraking met virussen en bacteriën. Ook de omgang met dode, zieke en proefdieren is een punt van aandacht. Je kunt niet tegen een paard, papegaai of koe zeggen: ‘blijf even stilzitten’. Er is dus altijd een dierenverzorger aanwezig. De uitdaging voor ons is om al die verschillende werkzaamheden voor iedereen veilig te laten verlopen.”

Het begint altijd bij de mensen zelf. Zie het als bij autorijden: je hebt een rijbewijs en een veilige auto nodig, maar het is aan jou als bestuurder om een gordel om te doen en veilig te rijden.

Wat merken collega’s van jullie inzet?

“Dat verschilt per persoon. Alle collega’s zijn even belangrijk en kunnen bij ons terecht als ze vragen of een klacht hebben. Een dierverzorger die last heeft van fysieke belasting, een laborant die werkt met gevaarlijke stoffen of de directeur met een vraag over de bureauwerkplek. Onze hulp kan heel breed zijn. De ene keer geven we advies over ergonomische hulpmiddelen. En de andere keer wijzen we op de risico’s voor mensen met een kinderwens. Daarnaast stimuleren we het veiligheidsbewustzijn bij medewerkers en leidinggevenden. Het begint altijd bij de mensen zelf. Zie het als bij autorijden: je hebt een rijbewijs en een veilige auto nodig, maar het is aan jou als bestuurder om een gordel om te doen en veilig te rijden.”

Hoe houd je je kennis op peil?

“Binnen de universiteit is een breed netwerk van mensen in onze functie. Samen sparren we over casussen en houden we veranderingen in wet- en regelgeving bij. Ik ben ook lid van de beroepsvereniging, waar ik ervaringen en kennis uitwissel met vakgenoten door heel Nederland. Zo kunnen we onze expertise op arbo- en sociale veiligheid bundelen.”

En tot slot: hoe ervaar jij de werkcultuur binnen de faculteit Diergeneeskunde?

“Als heel prettig. Er is veel ruimte voor individuele groei. En het mooiste vind ik dat veel mensen graag met passie over hun werk vertellen. Soms hoor je opeens over een tijger die op de sectietafel ligt. Dat maak je alleen bij ons mee!”