ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

LET OP: Als een kandidaat een lekenpraatje houdt, start de livestream een kwartier eerder.

Elk individu heeft ander DNA, de code die onze cellen vertelt wat ze moeten doen. De cellen in elk individu hebben echter hetzelfde DNA, maar voeren verschillende taken uit (bijvoorbeeld hart- en hersencellen). Waarom is dit zo als ze hetzelfde DNA hebben?

We weten dat er veel lagen van controle zijn die bepalen of genen in het DNA van onze cellen aan of uit worden gezet, wat het gedrag van die cel dicteert. We begrijpen echter nog steeds niet goed hoe deze afzonderlijke lagen functioneren. Verder begrijpen we nu steeds meer dat cellen extreem complex zijn en dat deze lagen samenwerken om enorme onderling verbonden netwerken van moleculaire controle te vormen. We beginnen nog maar net te begrijpen hoe deze systemen samenwerken, deels omdat we de technologieën die daarvoor nodig zijn nog aan het ontwikkelen zijn.

Multi-omic sequencingtechnologieën kunnen ons helpen gencontrole in een cel beter te begrijpen en hoe het misgaat bij ziekte. Deze technologieën meten veel van de lagen van gencontrole en de resultaten ervan tegelijkertijd. Dit stelt ons in staat om de verbindingen tussen de controlelagen te begrijpen.

Verder is elke cel enigszins anders. Als je mengsels van 1.000.000 cellen bestudeert, zie je alleen een gemiddelde. Je ziet alleen de grootste verschillen tussen de groepen en er gaat veel informatie verloren. Daarom hebben we zeer precieze technologieën nodig om individuele cellen of individuele moleculen te bestuderen.

Ik heb onderzocht hoe je multi-omische single-cell en single-molecule sequencing-methoden kunt ontwikkelen om toekomstige onderzoekers te helpen de functie van een cel vollediger te bestuderen. Dit zou bijvoorbeeld het volgende mogelijk kunnen maken: verbeterde stamceltherapie, beter begrip en behandeling van kanker en verbeterde medicijnontwikkeling.