ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

LET OP: Als een kandidaat een lekenpraatje houdt, start de livestream een kwartier eerder.

Elke cel in ons lichaam bevat hetzelfde genetische materiaal, maar toch verschillen cellen enorm in functie. Dit verschil ontstaat doordat elke cel het DNA op unieke wijze leest en organiseert. Het is van groot belang te begrijpen hoe dit in individuele cellen gebeurt, vooral wanneer processen verkeerd gaan, zoals bij kanker.

Mijn onderzoek richtte zich op het ontwikkelen van nieuwe methoden om te onderzoeken hoe DNA in individuele cellen verpakt en gereguleerd wordt. Met mijn technieken kon ik volgen welke delen van het DNA contact maken met specifieke eiwitten binnen een cel. We plaatsten in iedere cel een soort moleculaire sensor, die DNA-schade kan opsporen en daarbij ook een stempeltje achterlaat. Zo konden we die locaties later weer herkennen. In tegenstelling tot eerdere technieken zijn deze methodes toepasbaar op enkele cellen, waardoor we belangrijke details ontdekten die verborgen bleven tijdens de analyses van gezamenlijke groepen cellen.

Mijn resultaten laten zien dat DNA-herstel geen uniform proces is—verschillende cellen gaan verschillend om met DNA-schade, afhankelijk van hun interne organisatie. Ook ontdekte ik dat beschadigde DNA-gebieden fysiek kunnen samenkomen, waardoor cellen wellicht efficiënt meerdere beschadigingen tegelijkertijd kunnen herstellen.

Deze bevindingen bieden waardevolle inzichten in fundamentele processen die onze genetische gezondheid onderhouden. Uiteindelijk kunnen deze methoden helpen bij het verbeteren van kankerbehandelingen door vast te stellen hoe cellen reageren op therapieën, en zo de weg banen voor gepersonaliseerde geneeskunde op basis van individuele analyses.