ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

Ride-hailing (RH)-diensten zijn in Indonesië snel gegroeid, niet alleen via autogebaseerde opties maar ook via motorgebaseerde diensten (RH MC), die populair zijn vanwege het hoge aantal motorbezitters. Terwijl eerdere studies voornamelijk het gebruik van RH koppelen aan hogere inkomensgroepen, is er weinig aandacht besteed aan gebruikers met een lager inkomen, vooral aan mensen die in armoede leven. Bovendien zijn RH-diensten in Indonesië geïntegreerd in super-apps die een breed scala aan diensten aanbieden op één platform, zoals maaltijdbezorging, online winkelen, elektronische betalingen en meer. Deze studie onderzoekt het gebruik en de impact van RH-diensten in de provincie Yogyakarta, met specifieke aandacht voor verschillen in gebruikspatronen tussen inkomensgroepen, met name onder individuen die in armoede leven. De resultaten laten zien dat gebruikers met een hoger inkomen RH voor een breed scala aan activiteiten gebruiken, terwijl mensen met een lager inkomen RH op een andere, meer specifieke manier gebruiken. Zo blijkt dat mensen die in armoede leven vaker gebruikmaken van RH MC voor korte en goedkope ritten, vooral in het weekend, vaak om extra inkomen te verdienen. Ondanks financiële beperkingen rapporteren deze gebruikers een hoge mate van reistevredenheid bij het gebruik van RH-diensten. Daarnaast ervaren mensen met een laag inkomen meer problemen met de betaalbaarheid van transport, maar geven ze aan minder barrières te ondervinden op het gebied van toegankelijkheid. Beleidsimplicaties zijn onder andere het verbeteren van de toegankelijkheid en betaalbaarheid van RH voor lage-inkomensgroepen, het verhogen van de veiligheid van RH MC, de integratie van RH met het openbaar vervoer en het invoeren van evenwichtige regelgeving om negatieve effecten zoals verkeersopstoppingen en vervuiling te beperken. Deze studie biedt waardevolle inzichten voor het ontwikkelen van een inclusiever en duurzamer stedelijk mobiliteitssysteem.