ľ�ϸ���Ӱ��

Als klein meisje nam de Poolse Hanna Dusza al allerlei bloemen en diertjes mee naar huis. Die fascinatie voor de natuur leidde haar uiteindelijk naar de wereld van toxicologie. En nu voert ze toonaangevend onderzoek uit naar de meest kwetsbare fase van het mensenleven. Reden genoeg om met Hanna in gesprek te gaan over haar bijzondere carrièrepad, haar onderzoek en haar drijfveren.

Hoe ben je in de toxicologie terechtgekomen?

“Vroeger droomde ik ervan om met walvissen en dolfijnen te werken in tropische oorden, net als veel jonge meisjes. Die droom heb ik waargemaakt als milieu- en mariene bioloog. Toen raakte ik ook geïnteresseerd in vervuiling en hoe dat de natuur aantast. Omdat ik met een Nederlandse man aan het daten was, ben ik gaan googelen naar toxicologie in Nederland. Zo ontmoette ik mijn huidige afdelingshoofd. Zij overtuigde me om niet een paar cursussen te volgen, maar een complete master. Een van de beste beslissingen van mijn leven! Ik leerde zoveel over milieuscheikunde en toxicologie, en de 2 jaren van mijn master vlogen voorbij.”

Inmiddels ben je onderzoeker en docent. Waar gaat jouw onderzoek over?

“Ik onderzoek hoe milieuverontreinigende stoffen – zoals microplastics en pesticiden – via het bloed van de moeder en de placenta bij de ongeboren baby terechtkomen. Heel interessant; dit is de meest kwetsbare periode in een mensenleven, maar we weten er zo weinig van. We hebben een unieke methode ontwikkeld, waarmee we verschillende milieuverontreinigende stoffen in vruchtwater kunnen isoleren en onderzoeken. Het is echt bijzonder als je weet: ik ben de eerste ter wereld die naar deze data kijkt. Het gevoel dat je iets nieuws hebt ontdekt, daar krijg ik zoveel energie van.”

Als we willen dat toekomstige generaties gezond opgroeien, moeten we nu al beginnen met zorgen voor een schone en veilige omgeving.

Wat motiveert jou als onderzoeker?

“Als we willen dat toekomstige generaties gezond opgroeien, moeten we nu al beginnen met zorgen voor een schone en veilige omgeving. Baby’s in the belly don’t have a voice and don’t have a choice. Ik vind het belangrijk dat er ook iemand voor hen opkomt. En ik hoop dat mijn onderzoek bijdraagt aan de realisatie hoe belangrijk een gezonde leefomgeving is.”

Waarom doe je dit werk eigenlijk bij de faculteit Diergeneeskunde?

“Veel mensen zijn verbaasd dat ik mijn onderzoek uitvoer bij Diergeneeskunde, maar mensen, dieren en het milieu zijn onlosmakelijk elkaar verbonden. Ik vind het geweldig om samen te werken met collega's die onderzoek doen naar dieren. Dat helpt ons om een compleet beeld te krijgen van gezondheid in de hele keten. Het voelt echt alsof we hier samen aan iets groters werken. Verder zorgt de faculteit heel goed voor medewerkers. Er zijn veel sociale evenementen en je wordt gestimuleerd om vakantie te nemen om te ontspannen en op te laden. Dat heb ik bij andere werkgevers nog nooit meegemaakt.”

Tot slot: welke ambities heb je voor de toekomst?

“Het is voor mij niet zozeer een doel om carrière te maken en hogerop te komen, maar om goed en waardevol onderzoek te doen. Mijn droom is om binnen de faculteit Diergeneeskunde een eigen lab te hebben met een klein, toegewijd team dat zich richt op onderzoek naar de placenta. Ik wil echt een specialist worden in dit vakgebied en een duidelijke missie hebben, zodat we een impact kunnen maken.”