Meten van stikstofdepositie
Wetenschappers van de Universiteit Utrecht voeren metingen uit om inzicht te krijgen in de verspreiding van natte en droge stikstofdepositie.
Stikstof is een kleur- en geurloos gas dat in de lucht zit. Hoewel stikstof zelf geen probleem vormt voor mens en milieu, kan het verbindingen aangaan met andere elementen zoals zuurstof en waterstof. Hierdoor ontstaan stikstofoxiden en ammoniak, die wél schadelijk kunnen zijn. Deze stikstofverbindingen uit landbouw, verkeer en industrie komen in de lucht terecht. Uiteindelijk slaan deze stoffen neer op de grond, dat noemen we stikstofdepositie.
Stikstofdepositie kan op twee manieren plaatsvinden: als natte depositie, waarbij stikstof met regen naar beneden komt, en als droge depositie, waarbij stikstof door de zwaartekracht op de grond valt.
Meten om te kunnen verminderen
We brengen ook factoren in kaart die invloed hebben op de depositie, zoals boomhoogte en dichtheid van bomen. De resultaten van deze metingen dragen bij aan het verbeteren van modellen die voorspellen hoe stikstof zich verspreidt. Deze kennis kan beleidsmakers helpen bij het nemen van gerichte maatregelen om de uitstoot van stikstof te verminderen.
Veelgestelde vragen
Hieronder staat het antwoord op twee veelgestelde vragen.
De meetapparatuur
Hieronder staan afbeeldingen van de bulkvanger, doorvalgoten en stamafvoergoten.
Medewerkers
Waarom doen we dit onderzoek bij de faculteit Diergeneeskunde?​
De gezondheid en het welzijn van dier, mens en omgeving zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Daarom onderzoeken we deze thema’s bij de faculteit Diergeneeskunde vanuit het grotere geheel. Zo dragen we bij aan een betere wereld. ​