“We zitten met de klimaatcrisis pas op de 13de maart van de coronacrisis”

Welke parallellen kunnen getrokken worden tussen de coronacrisis en de klimaatcrisis? En kunnen we door dit virus leren hoe we een dergelijke crisis te boven komen? Klimaatwetenschapper Peter Bijl, lid van de Utrecht Young Academy, schrijft een opiniestuk in het NRC Handelsblad over de overeenkomsten tussen deze crises. 

Peter Bijl (Foto: Ed van Rijswijk)

In het beschrijft Peter Bijl dat zowel bij het coronavirus als klimaatverandering er een vertraging is tussen de oorzaak en het eindeffect. De incubatietijd van het virus en de tijd tussen uitstoot van broeikasgassen en daadwerkelijke opwarming van de aarde komen overeen. “Coronavirus en broeikasgassen zijn beiden sluipmoordenaars.”

Ook is er een vertraging in de bewustwording van de maatschappij. “Het nieuws uit Wuhan kwam sinds januari onverminderd binnen. Het waren beelden van volle IC’s, doden en lege straten. Maar pas na de eerste gevallen in Nederland, werden mensen hier zich bewust van de risico’s […] Zo zouden we ook naar het klimaat kunnen kijken.” 

“We zitten met de klimaatcrisis pas op de 13de maart van de coronacrisis: het gevaar is zichtbaar, de toekomstige gevolgen voorspelbaar, maar de maatregelen lopen nog ver achter. Hopelijk leert dit virus ons dat we alleen door sociale cohesie, overheidsdruk en maatschappelijke bereidheid zo’n grote crisis te boven kunnen komen.”

Binnen Utrecht Young Academy is veel aandacht voor klimaatverandering. In “1punt5” video’s worden verschillende aspecten van klimaatverandering toegelicht. Peter Bijl legt in onderstaande video uit wat we kunnen leren van het Plioceen, een tijdperk ongeveer 3,5 miljoen jaar geleden waarin de CO₂-concentratie vergelijkbaar was met nu.