ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

Het castreren van reuen en teven is zeer effectief maar kostbaar, tijdrovend en ingrijpend. Dierenarts Karin Albers-Wolthers ontrafelde de rol van kisspeptin, een mogelijk nieuw aangrijpingspunt voor een niet chirurgische methode om de voortplanting bij deze dieren stil te leggen. Tevens probeerde ze het effect van dit eiwit in de hypothalamus te blokkeren. Bestaande antagonisten bleken echter de werking van dit eiwit en daarmee het voorplatingssysteem niet uit te schakelen. Volgens Albers, die donderdag 30 maart op dit onderzoek promoveerde aan de Universiteit Utrecht, moeten effectieve blokkers worden ontwikkeld.

Zwerfhonden zijn wereldwijd een groot probleem. Ze planten zich niet alleen massaal voort, ze kunnen ook ernstige ziekten overbrengen op de mens. Zo sterven jaarlijks, met name in ontwikkelingslanden, zo'n 60.000 tot 80.000 mensen aan hondsdolheid. Om overlast te voorkomen worden veel zwerfhonden geëuthanaseerd. de Amerikaanse humaan neurochirurg Gary Michelson trekt zich het lot van deze dieren sterk aan en wil op een diervriendelijke manier de populatie terugdringen. Hij stelde zeven jaar geleden een fonds op 75 miljoen dollar bescikbaar voor wetenschappelijk onderzoek naar een niet chirurgische methode als alternatief voor de dure, tijdrovende en ingrijpende castraties. Ook de Universiteitskliniek voor Gezelschapsdieren in utrecht deed destijds een beroep op dat fonds en ontving een bedrag van 250.000 dollar. de Utrechtse wetenschappers hadden besloten onder leiding van promovenda karin Albers-Wolthers, dierenarts en tevens specialist in opleiding op het gebied van voortplanting van gezelschapsdieren, hun pijnlen te richten op het eiwit kisspeptin. Het resultaat zou niet alleen bruikbaar moeten zijn voor zwerfhonden, maar ook voor honden als huisdieren. Albers legt uit dat van kisspeptin ooit bij toeval is ontdekt dat het een belangirjke rol speelt bij voortplanting. "Van een gezin met acht kinderen in Saudi-Arabië kwamen vier jongen en een meisje niet in de puberteit. Amerikaanse onderzoekers ontdekten dat deze vijf kinderen dezelfde mutatie in het gen GPR54 hebben, dat later het kiss1-receptorgen werd genoemd."

Het volledige artikel is verschenen in het Tijdschrift voor Diergeneeskunde, 1 mei 2017