ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

Ja, het lukt sommige verslaafden de fles voorgoed te laten staan. Daarom zou verslaving volgens velen geen ziekte zijn. Maar volgens deze vier wetenschappers zijn verslaafden wél ziek en hebben ze recht op hulp.

(...)

Onderzoek bij mens en proefdier heeft bijvoorbeeld al laten zien dat je door de activiteit van een enkel hersengebied te beïnvloeden, veranderingen ten goede kunt bewerkstelligen in verslavingsgedrag. Het aantal effectieve behandelingen voor verslaving is de laatste jaren steeds groter geworden en de verwachting is dat dit door neurowetenschappelijk onderzoek verder zal toenemen. Gelukkig maar, verslaving is een ziekte en er is iets aan te doen. Echter, door simpelweg te suggereren dat het oplossen van verslaving een kwestie is van op een goede ochtend besluiten dat het genoeg is en dat verslaving geen ziekte is, wekt Merckelbach een verkeerde indruk van dit probleem. Immers, als verslaving geen ziekte is, hebben verslaafden ook geen recht op psychologische of medische hulp. Dit is een situatie die we, met het oog op de steeds betere behandelingsmogelijkheden en de desastreuze gevolgen van het onbehandeld laten van verslaving, koste wat het kost moeten voorkomen.

Louk Vanderschuren is hoogleraar Neurobiologie van Gedrag (Universiteit Utrecht).

Het volledige artikel is verschenen in NRC Next, 20 oktober 2017