ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

Bij een paard dat sinds enkele maanden hoest, geen koorst heeft en in de trachea forse hoeveelheden mucopurulent materiaal toont, wordt doorgaans als eerste aan 'equine asthma' gedacht. 'Equine asthma' is jarenlang onderscheiden in RAO ('recurrent airway obstruction') en in IAD ('inflammatory airway disease'). Heden ten dage zijn deze beide ziektebeelden toch weer samen gebracht onder de term 'equine asthma'. Soms blijkt er echter meer of iets anders aan de hand. Een bijzondere casus wordt hier besproken.

Auteurs: prof. dr. M.M. (Marianne) Sloet van Oldruitenborgh-Oosterbaan, dr. E. (Ellen) Roelfsema, drs. S.J. (Sietske) Mesu, dr. A.J.M. (Antoon-Jan) van den Belt

Anamnese

Een zevenjarige KWPN ruin is op 12 juli klinisch gekeurd, gekocht en geleverd. Op 28 juli is een gebitsbehandeling uitgevoerd onder sedatie met romifidine (Sedivet) intraveneus. Ook heeft het paard gamma oryzanol (Myobuilder) per os gekregen, omdat het dier wat mager c.q. weinig bespierd was.

Op 14 augustus heeft het paard zonder problemen een springwedstrijdje gelopen. Een of enkele dagen later toont het paard waterige neusuitvloeiing met oranje/rode sporen, gevolgd door groene neusuitvloeiing. Dan heeft het paard ook enkele dagen (15-19) augustus koorts (tot 39,3 graden Celsius). Op 19 augustus is het paard met flunicxine meglumine (Cronyxin) intraveneus behandeld en vervolgens nabehandeld met meloxicam (Metacam) per os. Op 24 augustus is een neusswab afgenomen en onderzocht op droes (negatief).

Het volledig artikel is verschenen in Tijdschrift voor Diergeneeskunde, 30 maart 2017