Maria Peeters over duurzame werkprestaties en digitalisering

Van paradox naar potentie

Professor Maria Peeters

Hoe kunnen werknemers duurzaam blijven presteren onder de snel veranderende omstandigheden bij digitalisering? Er zijn een aantal factoren die aan succes kunnen bijdragen, schrijft Maria Peeters in een wetenschappelijk artikel in Gedrag en Organisatie. Peeters isUniversitair Hoofddocent Sociale, Gezondheids- en Organisatiepsychologie aan de Universiteit Utrecht en als onderzoeker verbonden aan de Future of Work Hub. Ze is ook hoogleraar aan de Technische Universiteit Eindhoven.

Het artikel draagt de titel Duurzame werkprestaties in tijden van digitalisering: van paradox naar potentie en verscheen op 8 september 2020.

Samenvatting 

Organisaties implementeren technologische innovaties doorgaans met als doel de efficiëntie van aangeboden diensten en werkprocessen te verbeteren en optimaliseren. Toch blijkt dat een technologische transitie lang niet altijd tot het beoogde resultaat leidt en zelfs kan resulteren in slechtere prestaties en een verminderd welzijn van werknemers. Dit wordt ook wel de technologie-paradox genoemd. In deze uitgebreide bewerking van mijn oratie staat de vraag centraal hoe werknemers duurzaam kunnen blijven presteren onder de snel veranderende omstandigheden op het gebied van digitalisering.

Er worden vier factoren besproken die van belang zijn voor duurzame werkprestaties, juist óók in tijden van verdergaande digitalisering:

  1.  een goed ontwerp van de functie;
  2.  een gezonde balans tussen werk en privé;
  3.  aandacht voor diversiteit van het personeel;
  4.  mogelijkheden voor 'job crafting', dat wil zeggen het sleutelen aan de eigen functie zodat deze zo goed mogelijk aansluit bij de capaciteiten en interesses van de werknemer.

Er wordt ingegaan op de vraag hoe digitalisering deze factoren beïnvloedt en er worden voorstellen gepresenteerd voor onderzoek naar de wijze waarop duurzame prestaties in tijden van digitalisering gewaarborgd kunnen worden, zodat we de technologie-paradox kunnen reduceren en de potenties van technologie kunnen optimaliseren.