Maak kennis met Stans de Haas
Sinds kort heeft de werkgroep Erkenning en Waardering een nieuwe projectmanager: Stans de Haas. Stans heeft een achtergrond in Sociale Wetenschappen en onderzoeksbeleid en neemt het stokje over van Marieke Adriaanse die onlangs hoogleraar werd aan de Universiteit Leiden.
Laten we bij het begin beginnen, wie is Stans de Haas?
Ik werk nu zes jaar bij het Research Support Office van de faculteit Sociale Wetenschappen. In mijn werk bij het RSO ondersteun ik onderzoekers bij het realiseren van maatschappelijke impact met hun onderzoek en ik ondersteun de directeur van onze Graduate School bij het ontwikkelen van promovendi-beleid. Ook ben ik secretaris van de Graduate Committee die bestaat uit de vice-decanen en directeuren die verantwoordelijk zijn voor de Graduate Schools. Hier komt nu mijn rol als projectmanager Erkenning en Waardering bij.
De faculteit Sociale Wetenschappen ken ik ook als student en na mijn studietijd ook een korte periode als onderwijsmedewerker. Maar ik ben ook een aantal jaar weggeweest van de UU. In 2009 ben ik als buitenpromovendus gepromoveerd aan de Rijksuniversiteit Groningen en ik heb ongeveer negen jaar als onderzoeker bij Rutgers gewerkt. Ik deed daar onderzoek naar seksuele intimidatie op het werk. Ook onderzocht ik hoe vaak seksueel geweld voorkomt onder allerlei groepen, zoals mensen met een lichamelijke beperking en bijvoorbeeld in het vrijwilligerswerk, en wat de effectiviteit is van interventies om seksueel geweld te voorkomen.
Wat neem je mee van je ervaringen bij Rutgers?
Bij Rutgers heb ik geleerd om onderzoek te doen in de praktijk. Om antwoorden te vinden op vragen van echte mensen. Hierdoor heb ik geleerd om met verschillende mensen samen te werken en hen echt te betrekken bij het onderzoek. Dit was soms best spannend. Want wat als een interventie die iemand met veel passie heeft ontwikkeld niet effectief blijkt te zijn? Of wat als de resultaten pijnlijk zijn om te erkennen? Dat gebeurde bij mijn onderzoek vaak, omdat het over zo’n gevoelig onderwerp ging.
Ik heb hiervan geleerd om wetenschappelijke integriteit altijd voorop te zetten. Voor de gebruiker van jouw onderzoek moet helder zijn wat je aanpak was en je moet je resultaten uit kunnen leggen. Als ik in die tijd terug had kunnen vallen op een Open Science programma dan had mij dat geholpen, omdat ik dan denk ik meer middelen had gehad om die openheid te realiseren.
Wat ga je doen bij Open Science?
Als projectmanager Erkennen en Waarderen ga ik vooral werken aan de implementatie van de plannen die er al liggen. Paul Boselie is trekker van dit thema. Samen gaan wij werken aan de uitwerking van de visie op Erkenning en Waardering. Dit doen we samen met de Erkennen en Waarderen Fellows en samen met UU medewerkers, van promovendi tot hoogleraren en OBP. Ik kijk ernaar uit om UU-ers te ontmoeten en met hen nieuwe inzichten op te doen over Erkennen en Waarderen en zo van een visie op een website te komen tot nieuwe werkwijze waarin we anders omgaan met Erkennen en waarderen.
Waar hoop je dat Erkennen en Waarderen over twee jaar staat?
Dan hoop ik dat er in onze universiteit een Erkennen en Waarderen transitie in ontwikkeling is die Open Science mogelijk maakt. Die transitie is al begonnen, maar op het moment worden onderzoekers en hun onderzoek toch ook nog beoordeeld op bijvoorbeeld impactfactoren van tijdschriften. In de toekomst moet het gaan om de werkelijke kwaliteit, echt gebruik, echte impact en openheid. Daar lever ik graag een bijdrage aan.