Jacomine Nortier over straattaal
Zo'n tien jaar geleden spraken veel Nederlandse jongeren van niet-Marokkaanse afkomst met een Marokkaans accent. Omdat multiculti zijn toen nog cool was, en het accent wel stoer. Inmiddels is dat veranderd, stellen taalkundigen dr. (UvA) en dr. (UU). Het Parool interviewde Dorleijn over hun onderzoek naar het 'Moroccan Flavoured Dutch'. Nortier schreef al eerder een blog op het webmagazine Stadsleven, over de kenmerken en grenzen van straattaal.
Uit solidariteit met hun multiculturele vrienden spraken een aantal jaar geleden veel Nederlandse jongeren met een Marokkaans accent. Inmiddels hangt er een grimmigere sfeer in de maatschappij, stelde Dorleijn in , waardoor het gebruik van het 'Moroccan Flavoured Dutch' ook lijkt af te nemen.
Geen regels, wel grenzen
In een blog op webmagazine zoomt Nortier in op het multiculturele aspect van straattaal, die in Nederland veel woorden leent van het Surinaams, Marokkaans of Turks.
Wanneer typische autochtone Nederlanders straattaal gebruiken, doet dit vaak vreemd aan, stelt Nortier. Hoewel er geen echte regels bestaan met betrekking tot het gebruik van slang, zijn er blijkbaar grenzen: oma’s zoals in de Douwe Egberts-reclame van een aantal jaar geleden horen geen straattaal te gebruiken. De reclame was humoristisch, omdat de dames op leeftijd laten zien waar de grens ligt.