Interview met Pauline Jacobs en Femke van Esch uit de Faculteitsraad
Gesprek met de voorzitter van de Faculteitsraad en voorzitter van de financiële commissie over werkdruk, een veilige werkomgeving en huisvesting.
Aanleiding voor het interview is de fonetische naamsverwantschap met de illustere politieke creaties van Van Kooten en De Bie: Jacobse & Van Es, maar de werkelijke reden is dat, zowel Pauline als Femke tot halverwege 2021 lid zijn van de Faculteitsraad. Pauline is tevens voorzitter. Nu de Faculteitsraad in nieuwe samenstelling een aantal maanden op streek is, tijd om hun ambitie en bezigheden te leren kennen.
Gevraagd naar hun beider achtergrond, blijkt Femke aanvankelijk journalistieke ambities te hebben gehad en redacteur te zijn geweest van het Algemeen Nijmeegs Studentenblad, maar ze zegt: “ik vond onderzoek doen leuk; nieuws schrijven veel minder”. Naar aanleiding van mijn universitaire afstudeerscriptie, kreeg ik de vraag of ik wilde promoveren. Mijn proefschrift ging over leiderschap in de Europese Unie.”
Pauline studeerde en promoveerde in Tilburg op het onderwerp van zelfbeschikking van gevangenen in geval van hongerstaking, maar toen ze moest gaan studeren twijfelde ze nog tussen geneeskunde en rechten. “Er bleek al vrij snel dat ik niet goed genoeg was in de exacte vakken en de maatschappelijke relevantie van het recht sprak me uiteindelijk een stuk meer aan”, zegt ze.
Het belang van wetenschap
Nieuwsgierig naar hun motivatie om wetenschapper te willen worden in plaats van een functie te ambiëren binnen justitie geven ze beide aan de vrijheid erg te waarderen die ze als wetenschapper hebben, bijvoorbeeld in het onderzoek. Femke ziet haar wetenschap ook als een vorm van “puzzelen”. Het formuleren van antwoorden op vragen, die voordien onopgelost waren. Pauline: “Als wetenschapper mag ik complexe maatschappelijke vraagstukken in zijn geheel overzien en bestuderen. Als advocaat of officier van justitie, hou je je toch steeds met een deel van het vakgebied bezig”.
Ze geeft aan dat bijna iedereen wel met het recht te maken krijgt, al was het maar bij het aanvragen van een vergunning en dat het vakgebied zo interessant maakt. Ook hun fonetische naamgenoten Jacobse en Van Es kwamen met hun klein-criminele activiteiten met het recht in aanraking.
F. Jacobse & Tedje van Es
Femke is universitair hoofddocent ‘Collaboration, Innovation and European governance & Leadership’. Wat vindt ze van het leiderschap van F. Jacobse? “Ze waren hun tijd ver vooruit met hun Trumpiaans populisme”. In hun slogan ‘Samen voor ons eigen’, kan ze zich niet vinden, “maar hun gedachtengoed is meer ‘salonfähig’ geworden dan destijds.” Pauline vult aan: ”Er wordt nu zwaarder gestraft dan in de jaren tachtig; er is veel meer aandacht voor slachtoffers en voor straf als genoegdoening en veiligheidsmechanisme voor de samenleving. In Nederland wordt inmiddels zwaarder gestraft dan elders in Europa. De stem van het publiek daarin is belangrijker geworden. Past prima in de maatschappij-opvatting van Jacobse en Van Es uit de jaren tachtig.” “Maar ze hadden wel leuke jasjes aan”, vindt Femke. Pauline: “De ‘lammy-coat’ van Jacobse en zelfs de snorren en het geplakte haar zijn weer helemaal in.”
De Faculteitsraad
Een speerpunt voor Pauline en Femke is het huisvestingsvraagstuk ze hopen er beide op dat de samenwerking tussen de drie departementen geïntensiveerd kan worden. Blijvende huisvesting in het centrum van de stad, is daarbij een belangrijke voorwaarde, benadrukt Pauline. Femke is al faculteitsbreed actief en weet dus uit ervaring waarover het gaat: “Ik ben coördinator van de nieuwe master ‘European Governance’ die inhoudelijk de drie individuele departementen overstijgt.” Ze kan in deze rol zelf aan de samenwerking bijdragen. Met het lidmaatschap van de Faculteitsraad kon Femke bovendien “iets nieuws leren”, zoals ze zelf zegt. Binnen de Faculteitsraad is ze voorzitter van de financiële commissie. Als voorzitter van de Faculteitsraad, die voor de andere helft uit studenten bestaat, ziet Pauline zich als intermediair tussen Faculteitsraad en Faculteitsbestuur. In die rol wil ze “het debat graag faciliteren en stimuleren.”
Naast de huisvesting staan er een aantal andere belangrijke dingen op de rol. Pauline: ”De herstructurering van de facultaire service-organisatie (ondersteunend personeel: red.) die heeft plaatsgevonden, moet blijvend gemonitord worden, werkt de nieuwe bundeling van al het ondersteunend personeel zoals verwacht of niet?” Femke: “Een ander punt van constante aandacht is de werkdruk, in de eerste plaats bij jongere mensen zonder vast contract en de onzekerheid die daarmee samenhangt”. Pauline: ”Ook belangrijk is het creëren van een veilige werkomgeving voor iedereen. Daarover zijn twee kritische rapporten verschenen. Mensen in een afhankelijkheidsrelatie, zoals promovendi, vs. een promotor, lopen extra risico’s, waar het gaat om intimidatie en ongewenste intimiteiten. Een onderwerp waarover we moeten blijven praten om de sociale veiligheid voor iedereen te garanderen.”
Gesprekspartners
Belangrijkste gesprekspartner bij dit alles is het Faculteitsbestuur, maar er is natuurlijk ook steeds input nodig van personeelsleden zelf. Femke: “Wij vertegenwoordigen ook het personeel; dat gesprek is niet geformaliseerd in vergaderingen, maar we willen wel graag weten waaraan mensen behoefte hebben en wat knelpunten zijn.” Femke en Pauline komen graag in contact met medewerkers om knelpunten, vragen en ideeën te inventariseren. Dat kan per mail, telefoon of tijdens de lunch. Femke: ”Het idee is om bijvoorbeeld tweemaandelijks een soort lunchbijeenkomst te gaan houden.”