ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

Epilepsie heeft grote impact op de hond die eraan lijdt, de eigenaar en - bij moeilijk te behandelen patiënten - de dierenarts. Bij de Border Collie komt de ziekte bovengemiddeld voor, reden voor dierenarts-onderzoeker dr. Paul Mandigers (Universiteit Utrecht) om extra aandacht aan dit ras te besteden. Hij werkt daarbij samen met onderzoekers in Zwitserland, Finland, België, Denemarken en Duitsland. 'Internationale samenwerking is de sleutel.'

Hoe vaak komt epilepsie bij honden voor?

'Zo'n 1 procent van alle honden lijdt aan de ziekte. De frequentie waarin epilepsie voorkomt, varieert per ras, regio en land. Het komt vaker voor bij de rasgroepen Herdershonden, Jachthonden en Dogachtigen. Ook binnen de verschillende rasgroepen zijn er uitschieters. De frequentie in de tijd varieert ook, met name bij genetische epilepsie. Dit is wel afhankelijk van de keuze die men in de fokkerij maakt bij de selectie van ouderdieren: wanneer men per ongeluk enkele dragers - of erger: een lijder - heel intensief gebruikt, komt het probleem in de volgende generaties in hogere frequentie terug.

Epilepsie pakt niet bij iedere hond even dramatisch uit?

'Nee, dat verschilt per ras. Zo hebben we door middel van een Quality of Life-onderzoek onderzocht hoe een eigenaar het leven ervaart met een hond die epilepsie heeft. Bij een Labrador of Teckel met epilepsie is dat veel minder belastend, dankzij de goede behandelmogelijkheden die er voor deze rassen zijn. Bij de Border Collie pakt dat heel anders uit, omdat de standaardbehandeling vaak niet aanslaat, en omdat de aanvallen soms veel ernstiger en dramatischer van aard zijn. Vaak is specialistische hulp nodig. En zelfs dan lukt het niet altijd. Dat is triest voor hond en mens, en daarom krijgt dit ras wat mij betreft voorrang.'

Het volledige artikel is verschenen in Onze Hond, juli 2017