ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

Geleidelijk komt er meer aandacht voor de mogelijkheden van kruiden en andere natuurlijke middelen in de diergeneeskunde. Van vervanging van reguliere diergeneesmiddelen is geen sprake. Wel zijn natuurlijke producten vaak goed inzetbaar bij preventieve gezondheidszorg. Ze kunnen bijdragen aan een vermindering van het gebruik van antibiotica.

Het gebruik van natuurlijke middelen in de diergeneeskunde is zo oud als de weg naar Rome." Dit zegt Gerdien Kleijer. Ze is dierenarts en verdiept zich al een jaar of vijftien in de mogelijkheden van natuurlijke middelen in de diergeneeskunde. Tot globaal de Tweede Wereldoorlog waren de middelen uit deze categorie de enige middelen die een dierenarts kon inzetten. Het is dan ook wel vreemd dat een groep dierenartsen moeite lijkt te hebben met de vele mogelijkheden die de natuur te bieden heeft."

Ook Johanna Fink-Gremmels, emeritus hoogleraar veterinaire farmacologie, farmacotherapie en klinische toxicologie bij de faculteit Diergeneeskunde in Utrecht, merkt dat collega's en dierenartsen in de praktijk vaak sceptisch zijn over natuurlijke middelen. En dat kan ik ook begrijpen. Een groot probleem bij natuurlijke middelen is dat ze moeilijker te standaardiseren zijn en indicaties, inhoudsstoffen en doseringsvoorschriften vaak onduidelijk worden gepresenteerd. Daar komt bij dat ze soms aan de man worden gebracht door mensen dan wel bedrijven die zich afzetten tegen reguliere therapieën in de diergeneeskunde. Daardoor worden natuurlijke producten soms in de sfeer van kwakzalverij getrokken, en haken dierenartsen erop af." Dat is volgens Fink-Gremmels niet terecht. De werking van natuurlijke middelen berust niet op hocus pocus, maar is na kennis van de inhoudsstoffen goed te verklaren." Het inzetten van natuurlijke middelen betekent niet datje afstand zou moeten nemen van reguliere diergeneesmiddelen. Fink Gremmels: "Natuurlijke middelen komen niet in de plaats van klassieke diergeneesmiddelen. Beide categorieen middelen zijn complementair aan elkaar."

Het volledige artikel is verschenen in Tijdschrift voor Diergeneeskunde.