ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

Mensen zeggen vaak tegen ons: 'Het voelt goed: je geeft iemand weer terug aan de natuur'. De vraag is of mensen in Gelderland deze mogelijkheid binnenkort nog krijgen. In februari besluit Provinciale Staten hierover. Het grootste discussiepunt is of in geval van natuurbegraven sprake dient te zijn van compensatie en hoeveel?

Het voorstel is dat bij natuurbegraven, elke hectare in de Gelderse natuur gecompenseerd dient te worden. In vergelijking met bijvoorbeeld windmolens is dat meer dan het twintigvoudige.

Boven de 150 natuurgraven per hectare moet nog extra worden gecompenseerd. Compensatie betekent dat voor iedere hectare natuurbegraafplaats extra natuur toegevoegd moet worden om schade aan de natuur door deze activiteit teniet te doen. Dat leidt tot onmogelijke uitgangspunten voor landgoedeigenaren, initiatiefnemers en natuurorganisaties om begraven in de natuur mogelijk te maken. Indien sprake is van compensatie, dan zou er dus ook sprake moeten zijn van schade aan het milieu. Maar is dat het geval?

Een handjevol tegenstanders van deze vorm van begraven vindt van wel. Zij stellen dat het slecht zou zijn voor het milieu. Zo beweert emeritus-hoogleraar Lucas Reijnders 'de mens is een vuilnisvat' en moet om die reden niet in de natuur begraven worden. Zelfs de, als zeer kritisch bekendstaande, hoogleraar Natuurbeheer uit Wageningen, prof. dr. Frank Berendsen doet deze uitspraak af als: 'feitelijk onzin'. Dit blijkt ook uit onderzoek van de internationaal gerespecteerde toxicoloog prof. dr. Martin van den Berg van de Universiteit Utrecht, ook hij ziet geen milieurisico.

Het volledige artikel is verschenen in De Gelderlander, 30 januari 2017