Dr. Laurens Mandemaker is universitair docent aan de Universiteit Utrecht, zowel bij het Institute for Risk Assessment Sciences (IRAS 鈥� Departement Population Health Sciences, Faculteit Diergeneeskunde) als het Institute for Sustainable and Circular Chemistry (ISCC 鈥� Departement Scheikunde, Faculteit Betawetenschappen). Zijn huidige onderzoek richt zich voornamelijk op (micro- en) nanoplastics. Meer specifiek gebruikt hij zijn achtergrond in de analytische chemie, in het bijzonder micro-spectroscopie en scanning probe force microscopie, om opkomende verontreinigingen te identificeren, karakteriseren en kwantificeren in uiteenlopende matrices, vari毛rend van bloed tot water, bodem, voedsel, enzovoort. Daarnaast werkt hij aan het ontwerpen en synthetiseren van referentiematerialen, bijvoorbeeld nanoplastics met specifieke afmetingen, polymeertypen of voorzien van handige labels, om toxicologische testen te ondersteunen. Beide onderzoeksrichtingen dragen bij aan een goed onderbouwde risico-inschatting van (micro- en) nanoplastics.
Laurens behaalde zijn bachelor Scheikunde en master Nanomaterialen aan de Universiteit Utrecht en verdedigde in juni 2021 zijn proefschrift 鈥淭he Birth, Life and Death of Surface-Mounted Metal-Organic Frameworks鈥�, waarmee hij zijn promotieonderzoek onder begeleiding van prof. dr. ir. Bert M. Weckhuysen afrondde. Daarna werkte hij vier jaar als postdoctoraal onderzoeker aan micro- en nanoplastics bij het Institute for Sustainable and Circular Chemistry, voordat hij universitair docent werd in zowel de groepen Toxicologie (IRAS) als Anorganische Chemie en Katalyse (ISCC). Daar werkt hij mee aan samenwerkingsprojecten zoals MOMENTUM, AURORA en FHERITALE.