Wat we kunnen leren van de epidemiebestrijding van Napoleon

Sculptuur van cholera slachtoffers door Antoine Étex, tentoongesteld op de Great Exhibition of the Works of Industry of All Nations van 1851 in Londen, anoniem, 1851 © Rijksmuseum Amsterdam
Sculptuur van cholera slachtoffers door Antoine Étex, tentoongesteld op de Great Exhibition of the Works of Industry of All Nations van 1851 in Londen, anoniem, 1851 © Rijksmuseum Amsterdam

Prof. dr. Beatrice de Graaf (Geschiedenis van de Internationale Betrekkingen) spreekt op Platformoverheid over de lessen die wij kunnen trekken uit eerdere pandemiebestrijdingen. 

Prof. dr. Beatrice de Graaf. Foto: David van Dam
Prof. dr. Beatrice de Graaf

De Graaf stelt "dat er in het verleden vergelijkbare pandemieën heersten en dat toenmalige leiders daar anders mee omgingen. Napoleon, bijvoorbeeld, gold in militair opzicht lang als succesvol, maar hij leed grote verliezen als gevolg van ziektes. Napoleon probeerde de crisis in zijn eentje te managen, zonder veel resultaat."

Internationale samenwerking 

"In 1815 veranderde dat, toen na het Congres van Wenen vier grote landen samen optrokken om ziektes als cholera te beheersen. Via netwerken van vertrouwen en de uitwisseling van informatie door gezanten kon een kleine groep landen, met veel dwang, de verspreiding van de ziekte controleren, onder meer door quarantainestations in te richten."

Meer informatie