ľ�ϸ���Ӱ��

De 28-jarige Lonneke IJsseldijk leidt het landelijke onderzoek naar de strandingen van walvissen. Ze ontleedde al ruim duizend dieren, voornamelijk bruinvissen. “Het is spannend om de doodsoorzaak te achterhalen.”

Zestien was ze en haar grootste wens was om met walvissen te werken. Varen over zee, walvispopulaties tellen en gedragsonderzoek doen. Maar in Nederland zwemmen niet zoveel bultruggen rond, dus moest er een plan B komen. Totdat haar biologieleraar een aangespoelde bruinvis vond en besloot deze zelf te onderzoeken in zijn achtertuin. Hartstikke verboden, want bruinvissen zijn beschermd.

De leraar gaf zijn bevindingen door aan Utrechtse onderzoekers die ieder jaar een snijweek organiseerden om aangespoelde walvissen te onderzoeken. Ze zochten nog vrijwilligers om te helpen en haar docent stuurde IJsseldijk erheen. “Ik was een meisje-meisje en dat snijwerk leek me helemaal niets voor mij. Maar het bleek heel leuk.” IJsseldijk bleef vrijwilliger, volgde een studie Biologie en leidt inmiddels aan de faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht het Nederlandse strandingsonderzoek in opdracht van de overheid. 

Het volledige bericht is verschenen in op 30 maart 2020.