Voor antivaxers is het lichaam het laatste bastion van verzet
Hoewel de overgrote meerderheid van de Nederlandse bevolking de onzekerheden rondom het vaccin accepteert, is er een kleine, zeer vocale minderheid die zich fel verzet. Faculteitshoogleraar Geschiedenis van de internationale betrekkingen Beatrice de Graaf schrijft in over de centrale rol van het lichaam in de coronaprotesten.
Heiligdom, totem en taboe
In de coronaprotesten is het lichaam een centraal onderwerp. Dat lichaam eist volgens De Graaf vrijheid: om te gaan en staan waar het wil, maar vooral om nee te mogen zeggen tegen een vaccinatie. “Het lichaam is ons nieuwe heiligdom, totem en taboe ineen.” De groep die zich vasthoudt aan deze vrijheid is relatief klein: de meerderheid van de bevolking aanvaard de onzekerheden over de effecten van zowel het virus als de vaccinatie, op basis van de huidige stand van de wetenschap. Maar voor de kleine, zeer vocale minderheid die zich verzet, is het lichaam een platform van macht.
Processies van de antivaxcultus
Doordat de samenleving steeds meer individualiseert, neemt de weerstand tegen het gezag van machthebbers toe. De relativering van gevestigd gezag leidt volgens De Graaf tot allerlei opmerkelijke opvattingen over zingeving, waardoor we ten slotte alleen houvast vinden in ons eigen lichaam. Hoewel niet gebonden aan grote, gevestigde religies, zijn de coronademonstraties als het ware de processies van de antivaxcultus, met het beschermen van de vrijheid van het lichaam als sacrament. “Nu maar hopen dat de ketterverbrandingen uitblijven.”