ľ�ϸ���Ӱ��

De focus van voedingseducatie moet verschuiven, betoogt cultuurhistoricus en promovendus Nathanje Dijkstra in de Volkskrant, omdat het accent nu te veel ligt op de vraag welk voedsel gezond of ongezond is. In haar opiniestuk geeft ze aan dat wetenschappers het er juist over eens zijn dat het niet draait om de gezondheidsvraag op productniveau, maar om een gevarieerd eetpatroon.  

Eetstoornissen

“Toch sluipt een onderscheid tussen gezond en ongezond eten er bij voedseleducatie snel in”, schrijft Dijkstra, “en daarmee creëren we onnodige en niet helpende gevoelens van schuld en schaamte rondom eten.” Ze waarschuwt dat, als gevolg hiervan, een verstoorde relatie met eten en daarmee eetstoornissen op de loer kunnen liggen.

Dijkstra beaamt dat een eetstoornis meer is dan een verstoorde relatie met eten: “dwang en controle spelen vaak ook een rol. Maar diëten en regels rondom eten lenen zich uitstekend voor dwangmatige toepassing.” Daarnaast bemoeilijkt de normalisering van gevoelens van schuld en schaamte een tijdige signalering van eetproblemen en ook de weg naar herstel.

Armoede

Dijkstra signaleert bovendien dat wetenschappers gezondheidsproblemen bij kinderen steeds vaker in verband brengen met armoede. “In plaats van ontbijtlessen, zou het verstandiger zijn om kinderen op school daadwerkelijk van een voedzaam ontbijt te voorzien.”

“Laat voedingseducatie zich focussen op leren proeven en koken, op duurzaamheid en het daadwerkelijk toegankelijk maken van gevarieerde voeding voor alle kinderen,” besluit Dijkstra, “zonder ge- en verboden.”