“Mijn hond ging dood aan knalvuurwerk”
Reporters Online
Sommige honden worden zo bang van knalvuurwerk dat hun lijf de stress niet meer aankan. Zowel Yvonne als Ellen raakten na oud en nieuw op die manier hun hond kwijt. “We zagen haar met de minuut achteruitgaan.”
Het is kwart voor elf op oudjaarsavond als een groep onbekende jongeren bij Yvonne Son-Stolk in de straat begint met het afsteken van hard knalvuurwerk. “Ze gooiden het in de putten, de deksels vlogen er gewoon vanaf. Het dreunde zo gigantisch door dat de ramen trilden en de glazen in de kast stonden te rinkelen.” Duitse herder Üllie komt onmiddellijk bij Yvonne op de bank liggen. “Ze drukte zich helemaal tegen me aan. Dat doet ze anders nooit.” Het knallen houdt aan, en na een kwartier staat Üllie op om te braken. Vanaf dat moment moet ze ongeveer om de twintig minuten braken. “Totdat haar maag uiteindelijk helemaal leeg was.”
[...]
Acute stress
Het verhaal over Duitse herder Üllie klinkt gedragsbioloog Claudia Vinke, onderzoeker en docent bij de Universiteit Utrecht, bekend in de oren. Ze is expert op het gebied van dierenwelzijn en ontwikkeling van gedrag en gedragsproblemen bij dieren en werkt ook bij de Gedragskliniek voor dieren bij de faculteit Diergeneeskunde. Volgens Claudia zijn de meeste honden in staat om ‘redelijk’ door de vuurwerkdagen heen te komen, hoewel ze het absoluut niet prettig vinden. “Een hond die zich kapot schrikt van vuurwerk, ervaart acute stress. Als hij die weet op te lossen, bijvoorbeeld door zich te verstoppen, te vluchten naar een rustige plek of steun te zoeken bij een mens, dan is die stress functioneel. Als de knallen weer over zijn, is de hond weer zichzelf.”
Sommige honden zijn kwetsbaarder, vervolgt Claudia. “Dat zijn honden die al veel stress hebben, en dan komt de stress van het vuurwerk er nog eens bovenop. Een langdurige hoge concentratie cortisol in het lichaam tast uiteindelijk het immuunsysteem aan. Dat maakt de hond gevoelig voor allerlei ziekten, met name infecties en maag-darmproblemen.” Risicogroepen zijn oudere honden, honden met medische problemen en heel gevoelige honden. Maar ook honden die als pup niet goed gesocialiseerd zijn, honden met een traumatisch verleden, of honden die als zwerfhond van de straat zijn gehaald. Die kunnen vaak slecht met prikkels van buitenaf omgaan, legt ze uit. Ze raadt de bezitters van zulke honden aan om een paar maanden voor oud en nieuw met de dierenarts te overleggen wat in hun situatie de beste voorzorgsmaatregelen zijn. “Zeker als je het verleden van je hond niet goed kent.”
Het volledige artikel is verschenen op Reporters Online op 16 januari 2019.