ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

Samenvatting

Heup dysplasie is de meest voorkomende aandoening binnen de kinderorthopedie. Desondanks bestaat er nog heel wat onduidelijkheid over het beste beleid en hoe we de uitkomst na behandeling  kunnen verbeteren. Misschien wel het belangrijkste resultaat van dit proefschrift is wat uit het multicentrisch, gerandomiseerd onderzoek naar effect van abductie behandeling is gekomen. Zo blijkt dat het Pavlik harnas, de gouden standaard op dit moment voor behandeling van heup dysplasie op jonge leeftijd, geen toevoegende waarde heeft bij kinderen van 3-6 maanden zolang de heup maar stabiel is.  Uit beide armen van het onderzoek - behandeling versus observatie - blijkt dat de mate waarin de heupkom groeit (beenderig dak hoek) , zich gelijkaardig normaliseert. Slechts 1/5 van de patiënten blijkt gebaat te zijn van de behandeling. Dit betekent dat observatie evengoed is als behandeling, wat tevens betekent minder ziekenhuisbezoeken, minder echografie onderzoeken, minder kans op complicaties van de behandeling en minder stress tijdens de eerste levensmaanden van het kind waarbij ouders zich vaak schuldig voelen en het opstarten van een Pavlik behandeling vaak met heel wat emoties gepaard gaat.  Dit onderzoek ontving de beste prijs voor klinisch onderzoek tijdens het Europees Kinderorthopedisch congres (EPOS) in Rome in 2016 en heeft reeds geleid tot veranderingen van het beleid in meerdere landen.