ľ�ϸ���Ӱ��

Een gangbare techniek om de structuur en functie van de hersenen in kaart te brengen, is magnetic resonance imaging (MRI). Waar dit eerst niet mogelijk was, kan nu informatieverwerking tussen verschillende lagen van de hersenschors bestudeerd worden met deze techniek. Dit noemen we laminaire MRI.

Een van de fundamentele aannames van algemene MRI-dataverwerking en interpretatie is dat er een evenredig verband bestaat tussen neuronale activiteit en het gemeten MRI-signaal. Het lokale MRI-signaal in een laag van de hersenschors hangt echter ook af van signalen in andere lagen, dus deze lineariteit-aanname is mogelijk ongeldig. Dit kan resulteren in verkeerde uitkomsten die kunstmatig hoog of laag zijn, wat kan leiden tot een verkeerde interpretatie.

In zijn proefschrift toont Jelle van Dijk aan dat de lineariteit-aanname ook geldig is voor laminaire MRI. Vervolgens gebruikt Van Dijk deze techniek om informatieverwerking van hoeveelheidsperceptie te bestuderen. Hierbij laat hij zien dat de informatieverwerking in deze hersenschors met de huidige analysemethoden lijkt te verschillen van die in de visuele hersenschors. De promovendus bevestigt deze bevindingen met behulp van electroden die direct op de hersenschors geplaatst zijn.

Van Dijk: “Ik concludeer dat de lineariteit-aanname geldt voor laminaire fMRI. Dit maakt de weg vrij voor een bredere toepassing hiervan voor het bestuderen van sensorische en cognitieve processen. Daarnaast toon ik aan dat laminaire fMRI goed toegepast kan worden om cognitieve processen, in dit geval hoeveelheidsperceptie, te bestuderen en dat dit leidt tot nieuwe inzichten over informatieverwerking in het menselijk brein.”