ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

Bossen kunnen worden ingezet om verdroging tegen te gaan door meer regenval op te wekken – maar dat werkt niet overal. Dat blijkt uit promotieonderzoek van Jolanda Theeuwen van de Universiteit Utrecht en Wetsus. Dit onderzoek maakt deel uit van een onderzoeksprogramma dat als ultiem doel heeft watercycli te herstellen door middel van vergroening in droge gebieden, bijvoorbeeld in de Sinaïwoestijn in Egypte.
In deze studie is onderzocht hoe bomen bijdragen aan lokale vochtrecycling – specifiek in gebieden met een mediterraan klimaat. Bomen halen water uit de grond en geven dit af aan de lucht als waterdamp. Dat kan zorgen voor verkoeling en regen – dichtbij of verderop – een proces dat vochtrecycling heet. Echter, als verdamping in relatief droge gebieden toeneemt door vergroening en dit verloren vocht vervolgens niet lokaal terugkeert als regen kan dit leiden tot verdroging.
Wereldwijd keert gemiddeld 1 à 2% van verdampt water binnen 50 km terug als regen; in mediterrane gebieden is dat vergelijkbaar. In het Middellandse Zeegebied is dit gemiddelde een stukje hoger, door o.a. de complexe topografie. In de mediterrane gebieden blijkt bos positief samen te hangen met lokale recycling. Om de potentie voor meer lokale regen door vergroening verder te onderzoeken voor het Middellandse Zeegebied zijn er modelsimulaties uitgevoerd. Deze suggereren dat als er voldoende bodemvocht is, bos hier voor verkoeling en vernatting zou kunnen zorgen; in droge gebieden draagt bos juist bij aan verdroging.
Vooral in kust- en bergachtige gebieden kunnen bossen bijdragen aan meer lokale regen. Deze inzichten vormen de basis voor toekomstig onderzoek naar gerichte vergroening om de waterkringloop te herstellen.