ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

Het proefschrift behandelt een belangrijk maar verwaarloosd onderzoeksgebied: hoe het duurzame ontwikkelingsdoel van toegang tot veilige, schone en betaalbare energie in Sub-Sahara Afrika kan worden bereikt en wat dit voor andere mondiale duurzaamheidsdoelstellingen betekent. Op basis van geografisch gedetailleerde modelanalyses wordt toegang tot energie in de bredere context van klimaatverandering, gezondheid en andere duurzame ontwikkelingsdoelen geplaatst.

De resultaten van het proefschrift wijzen erop dat, hoewel er aanzienlijke vooruitgang is geboekt in het toegang krijgen tot elektriciteit en de bescheiden verbeteringen in het Koken met schone energie grote voordelen zullen hebben voor de gezondheid, voortzetting van huidige trends zou betekenen dat in 2030 een half miljard mensen nog steeds geen toegang tot elektriciteit hebben en één miljard mensen nog steeds afhankelijk zijn van vervuilende biomassa om te koken. Dit heeft verstrekkende gevolgen voor gezondheid, armoede, klimaat en biodiversiteit. Het behalen van de universele toegang doelstelling kan het leven van honderdduizend kinderen redden, de vraag naar brandhout met 485 miljoen ton verminderen en de CO2-uitstoot van huishoudelijk energie gebruik met tot 340 miljoen ton per jaar verminderen in 2030. Om universele toegang in 2030 te bereiken zijn jaarlijkse investeringen van 27-33 miljard USD nodig, veel hoger dan het huidige investeringsniveau. Verschillende brandstoffen en technologieën, gedecentraliseerd en gecentraliseerd, fossiel en hernieuwbaar, traditioneel en modern, spelen allemaal een cruciale rol bij het bereiken van universele toegang tot schone en moderne energie in SSA.

Het proefschrift benadrukt dat energietoegangsbeleid moet worden geïntegreerd in alle sectoren om optimaal gebruik te maken van de synergieën tussen beleid.