ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

LET OP: Als een kandidaat een lekenpraatje houdt, start de livestream een kwartier eerder.

Tropische bossen behoren tot de rijkste ecosystemen op aarde, maar worden steeds kleiner door ontbossing en versnippering. Daardoor verdwijnen soorten en raken belangrijke processen, zoals zaadverspreiding, verstoord. In dit onderzoek bekijken we twee manieren om dit tegen te gaan: het beschermen van wat er nog is, en het natuurlijk laten terugkomen van bos.

In een wereldwijde studie van 46 bosgebieden op zes continenten bleek dat beschermde gebieden over het algemeen meer vogelsoorten bevatten dan onbeschermde, vooral als ze groot of strikt beschermd zijn. Toch is bescherming alleen vaak niet genoeg in sterk versnipperde landschappen.

In het Atlantisch Woud van Brazilië onderzochten we hoe bossen herstellen na ontbossing. We richtten ons hierbij op vrucht-etende dieren en hun interacties met planten, hun soortkenmerken en de diversiteit aan bodemleven. De belangrijkste conclusie: bossen die beter verbonden zijn met andere bossen herstellen sneller en vollediger. Ze bevatten meer soorten, meer unieke functies en complexere relaties tussen planten en dieren. Opvallend genoeg speelde de bosleeftijd nauwelijks een rol bij het herstel, wat laat zien dat tijd alleen niet voldoende is; connectiviteit is de sleutel. Sommige soorten, vooral grote vrucht-etende vogels, keren zelfs na tientallen jaren niet terug. Dat laat zien dat herstel langzaam kan gaan of zelfs uitblijft als bossen te geïsoleerd liggen.

De boodschap is duidelijk: om tropische bossen te herstellen moeten we niet alleen beschermen en herstellen, maar vooral ook zorgen dat bossen goed met elkaar verbonden zijn.