ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

Dit proefschrift  onderzoekt minder ingrijpende behandelingen voor grote poliepen en vroege vormen van dikke darmkanker. Centraal staat de colonoscopisch-geassisteerde laparoscopische wigresectie (CAL-WR), een methode waarbij endoscopie (onderzoek via een camera in de dikke darm) en laparoscopie (kijkoperatie) worden gecombineerd om poliepen en tumoren in een vroeg stadium te verwijderen.

Voorheen ondergingen patiënten vaak een grote operatie waarbij een groot deel van de dikke darm en de omliggende lymfeklieren werden verwijderd. Onderzoek laat echter zien dat bij veel patiënten de kans op uitzaaiingen naar de lymfeklieren zo klein is dat het volstaat alleen de tumor te verwijderen. Niet alle poliepen of tumoren kunnen echter endoscopisch worden verwijderd, waardoor grote chirurgie soms nog nodig was. Deze ingrepen kunnen gepaard gaan met ernstige complicaties en zelfs tot overlijden leiden. CAL-WR biedt een minder ingrijpende optie met weinig complicaties en een kortere opnameduur. Zo vormt het een brug tussen endoscopische technieken en grote chirurgie, waardoor poliepen die lastig met endoscopie kunnen worden verwijderd toch orgaan sparend behandeld kan worden.

Het eerste deel van dit proefschrift onderzoekt de effecten van CAL-WR op kwaliteit van leven en kosten. Hieruit blijkt dat patiënten er geen nadeel van ondervinden, terwijl de behandeling goedkoper en veiliger is dan een grote operatie. In het tweede deel wordt bekeken of CAL-WR veilig en effectief is bij vroeg stadium dikke darmtumoren (T1-carcinomen). Daarnaast wordt een protocol gepresenteerd voor de landelijke LIMERIC-II studie, die de lange termijn resultaten verder onderzoekt. In het laatste deel worden de chirurgische uitkomsten van T1- en T2-tumoren vergeleken (tumoren die iets dieper in de darmwand groeien). Ook is een model ontwikkeld om het risico op uitzaaiingen naar de lymfeklieren bij T2-tumoren te voorspellen, zodat kan worden beoordeeld bij welke patiënten mogelijk kan worden volstaan met het verwijderen van alleen de tumor. Tot slot wordt onderzocht wat het bewijs is voor aanvullende chemotherapie bij patiënten met T1- of T2-dikke darmkanker die uitzaaiingen in de lymfeklieren hebben.