ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

Naar betere voorspellingen bij psychose: de kracht van ervaring, expertise en machine learning

Hoe kunnen we beter voorspellen hoe mensen met een psychotische stoornis herstellen? Dit proefschrift onderzoekt deze vraag vanuit drie invalshoeken: de perspectieven van betrokkenen, de voorspellers van herstel, en het gebruik van machine-learning technieken in de zorg.

We onderzochten of patiënten, naasten en hulpverleners het eens zijn over wat ‘herstel’ betekent. Dat bleek niet altijd zo te zijn. Hulpverleners letten vooral op het verminderen van symptomen. Patiënten en naasten vinden andere dingen minstens zo belangrijk, zoals dagbesteding, sociale relaties en zingeving. Voor goede samenwerking is het belangrijk om deze verschillende visies op herstel te erkennen en te respecteren.

Daarna keken we naar welke factoren herstel het beste kunnen voorspellen. Het niveau van functioneren aan het begin van de ziekte bleek het meest bepalend voor het verdere beloop. Dit laat zien hoe belangrijk het is om vroeg problemen te herkennen en aan te pakken. Bijvoorbeeld met snelle toegang tot hulp, leefstijlondersteuning en het voorkomen van schooluitval.

We onderzochten ook of machine-learning modellen herstel kunnen voorspellen bij individuele patiënten. Zo’n model leert van grote hoeveelheden data en kan daarmee voorspellingen doen voor nieuwe patiënten. Zowel psychiaters als het model waren daar nog niet erg goed in, maar wel ongeveer even goed. Bij ongeveer de helft van de patiënten konden ze herstel van symptomen goed voorspellen, en bij driekwart herstel op sociaal-maatschappelijk gebied. Voor een deel van de patiënten gaf het model een juiste voorspelling waar de psychiater ernaast zat. In die gevallen kan het model een waardevolle aanvulling zijn.

Met speciale technieken konden we zien welke factoren, zoals bijkomende psychische problemen, invloed hebben op de voorspelling. Deze informatie kan worden gebruikt om patiënten gerichte adviezen te geven. Als mensen beter begrijpen wat hun herstel beïnvloedt, kunnen ze daar zelf ook meer grip op krijgen.

De toekomst van psychosezorg ligt in samenwerking: tussen technologie en mens, en tussen professioneel én ervaringsdeskundige kennis (patiënten en hun naasten). Dit kan leiden tot gepersonaliseerde zorg met betere uitkomsten en kwaliteit van leven.