ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

Samenvatting

Verscheidene ziekten van de aorta (bijvoorbeeld aneurysmata en dissecties) kunnen beide behandeld kunnen worden met thoracaal endovasculair herstel (TEVAR). TEVAR is tegenwoordig de eerste keus behandeling, vanwege een snel postoperatief herstel en het is daarnaast geschikt voor de hoog-risico patiënt, die niet in aanmerking komt voor open chirurgie. Door variatie in anatomie van de patiënt is endovasculair herstel niet altijd een optie en omdat timing van essentieel belang is, is een over-the-counter stent graft niet altijd geschikt voor de patiënt. In dit proefschrift worden de risicofactoren van complicaties na TEVAR onderzocht. De anatomie en morfologie van de aorta kunnen effect hebben deze complicaties. We hebben ons gericht op het dalende gedeelte van de thoracale aorta (DTA) en gekeken naar de kronkeligheid (tortuositeit). Het is al bewezen in de literatuur dat een hogere mate van tortuositeit een groter risico heeft op complicaties. De oudere patiëntenpopulatie en patiënten met aneurysmata hebben een hogere tortuositeit en daardoor een groter risico op complicaties. Dit is belangrijk aangezien de oudere patiënt juist vaak profiteert van een endovasculaire behandeling. Daarnaast is het opstijgende gedeelte van de thoracale aorta (ATA) erg dynamisch. Om de juiste maat stent graft te implanteren zijn precieze metingen nodig. Tevens verandert de dynamiek na het implanteren van de stent graft. De stijfheid van de aorta neemt toe en proximaal van de stent graft neemt de elasticiteit toe. Kennis van deze effecten is van belang bij het plannen van TEVAR en kunnen de duurzaamheid van de procedure beter voorspellen.