ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

Samenvatting

Dit proefschrift behandelt de diagnose en therapie van patiënten met bloederige tepelvloed met behulp van een minimaal invasieve techniek die visualisatie van de melkkanalen mogelijk maakt, namelijk ductoscopie. Dit proefschrift laat zien dat ductoscopie vaker de oorzaak van de tepelvloed vindt ten opzichte van mammografie, echografie, MRI en cytologie. Bovendien laat het huidige proefschrift zien dat ductoscopie een veilig alternatief is voor chirurgie voor de diagnose en behandeling van patiënten met tepelvloed zonder dat het ten kosten gaat van de kwaliteit van leven op korte en lange termijn. Bovendien is ductoscopie voor deze patiënten ook kosteneffectief in vergelijking met beeldvormende diagnostiek middels MRI en omdat het chirurgische behandelingen onder narcose kan voorkomen bij 60-70% van de vrouwen met bloederige tepeluitvloed.
Dit proefschrift laat ook zien dat robot-geassisteerde tepelsparende borstamputatie een vergelijkbaar percentage complicaties optreedt als bij traditionele tepelsparende borstamputatie. Dit zou de weg kunnen effenen voor nieuwe manieren om borsttumoren te verwijderen zonder een verhoogd postoperatief risico op complicaties samen met mogelijke betere cosmetische uitkomsten.
Patiënten met een lagere sociaaleconomische status ondergaan minder vaak een borstsparende therapie voor borstkanker in een lager stadium. Bovendien hebben patiënten met een lagere sociaaleconomische status van patiënten die wel een borstamputatie ondergaan, minder kans op onmiddellijke reconstructie.
Dit proefschrift behandelt ook de gevolgen van COVID-19 pandemie op borstkankeroperaties in midden Nederland. De verminderde diagnoses, vooral bij kleinere tumoren door het tijdelijk stoppen van het bevolkingsonderzoek van borstkanker, hebben geleid tot minder chirurgische ingrepen.