ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

Dit proefschrift beschrijft het vroege ziektebeloop van schizofreniepatiënten die gedurende een jaar werden opgevolgd, terwijl zij in de dagelijkse klinische praktijk werden behandeld voor een eerste psychose.

Er zijn grote individuele verschillen gevonden in het beloop van psychotische symptomen en het algeheel functioneren, met diverse trajecten voor beide uitkomstmaten. Als groep lieten patiënten een stabiel patroon van functionele hersenconnectiviteit zien die vergelijkbaar was met gezonde controles en ongerelateerd aan cognitieve prestaties. Patiënten toonden cognitieve stoornissen in verschillende domeinen, die over het algemeen relatief stabiel bleven over twaalf maanden. Echter, het traject van de kindertijd tot de eerste psychose, en de ernst van de cognitieve problemen daarna, varieerde tussen patiënten.

Onze bevindingen bevestigen het belang van voorspellingen op patiëntniveau in tegenstelling tot voorspellingen op groepsniveau, maar tonen ook aan dat dit momenteel een grote uitdaging is, onder andere doordat kenmerken van patiënten en uitkomstmaten enorm verschillen tussen studies. Geavanceerde statistische methoden kunnen bijdragen aan een beter begrip van de verschillen in ziektebeloop, bijvoorbeeld door meerdere uitkomstvoorspellers gezamenlijk te onderzoeken, of subgroepen te identificeren met een vergelijkbaar klinisch profiel. Toekomstige studies die dergelijke technieken toepassen en pogingen om consensus te bereiken over uitkomstmaten binnen onderzoek, kunnen helpen om hoog-risico groepen te identificeren, zoals groepen met een risico op terugval, cognitieve stoornissen of functionele beperkingen. Uiteindelijk kan dit handvatten bieden voor de klinische praktijk door richting te geven aan de keuze van behandelmethoden, bijvoorbeeld om te bepalen wie baat heeft bij cognitieve training of wie extra ondersteuning kan gebruiken in het dagelijks functioneren.