ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

Samenvatting

De studies in deze dissertatie hebben het voorkomen van herseninfarcten als doel door middel van het optimaliseren van preventiestrategieën. Deze preventiestrategieën richten zich specifiek op twee belangrijke oorzaken van herseninfarcten: boezemfibrilleren en halsslagadervernauwing. Deze oorzaken zijn vaak aanwezig zonder symptomen te veroorzaken en komen aan het licht als er een herseninfarct optreedt. We hebben gekeken naar mogelijkheden om boezemfibrilleren en halsslagadervernauwing in een vroeg stadium te detecteren door middel van screening.

Screening van de volledige populatie op de aanwezigheid van boezemfibrilleren en halsslagadervernauwing wordt niet aanbevolen omdat deze condities relatief weinig voorkomen en daarmee wordt de opbrengst van de screening laag. Bij selectieve screening daarentegen wordt screening toegespitst op een kleiner deel van de populatie met een hoger risico, bijvoorbeeld door gebruik te maken van een leeftijdscriterium. Voorspelmodellen combineren meerdere karakteristieken en geven een geïndividualiseerde risico-inschatting die gebruikt kan worden voor selectieve screening. We hebben vastgestelde welke voorspelmodellen boezemfibrilleren en halsslagadervernauwing betrouwbaar kunnen vaststellen.

Preventiestrategieën voor boezemfibrilleren zijn algemeen geaccepteerd, maar zijn meer omstreden voor halsslagadervernauwing. In het bijzonder is de plaats van carotisdesobstructie (operatie om de halsslagadervernauwing op te heffen) minder duidelijk geworden doordat medicamenteuze preventie therapie de afgelopen jaren sterk verbeterd is. We hebben laten zien dat carotisdesobstructies door hoog volume chirurgen in hoog volume ziekenhuizen dienen plaats te vinden en dat procedurele complicaties betrouwbaar voorspeld kunnen worden voor individuele patiënten. Deze factoren bepalen ten dele aan welke patiënten een carotisdesobstructie aangeboden dient te worden om het risico op een herseninfarct te verlagen.