ľ¹Ï¸£ÀûÓ°ÊÓ

Samenvatting

Gevorderde leeftijd van merries wordt geassocieerd met afnemende fertiliteit, allereerst door het vaker voorkomen van vroeg embryonale sterfte (VES). Bovendien lijken afwijkingen van het aantal chromosomen (aneuploïdie) de belangrijkste factor in deze leeftijdsgerelateerde VES. Het doel van deze thesis was te onderzoeken hoe de toenemende leeftijd van merries hen vatbaar maakt voor aneuploïdie in eicellen of embryos van paarden. We onderzochten in het bijzonder de potentiele bijdrage van afgenomen cohesie tussen zuster chromatiden en minder sterke regulatie van chromosoom positie tijdens de meiotische delingen aan aneuploïdie. We vergeleken ook het voorkomen van micronuclei, een indicator van mitotisch verkregen aneuploïdie, in in vitro geproduceerde (IVP) versus in vivo verkregen embryos. Tot slot, hebben we gekeken naar correlaties tussen morfologische kenmerken van IVP embryos onder de microscoop, het voorkomen van nucleaire afwijkingen en de kans op dracht (of VES) na overplaatsing. We hebben aangetoond dat maternale veroudering predisponeert tot verkeerde positie van de chomosomen op de spoelfiguur en aneuploïdie in in vitro gematureerde eicellen, met mogelijke bijdrage van verzwakte inter-chromosomale cohesie en defectieve functie van eiwitten die de timing van chromosoom segregatie reguleren. Bovendien bevatten IVP embryos meer micronuclei, die wijzen op meer voorkomen op mitotisch verkregen aneuploïdie. Daar staat tegenover dat de enige kenmerken van IVP paardenembryo’s die met het succes op dracht correleren waren de snelheid van ontwikkeling en het ontwikkelingsstadium waarin een embryo verkeerde op het moment dat het in een ontvangster merrie werd geplaatst. De toegenomen incidentie van aneuploïdie van eicellen en embryo’s verklaren waarschijnlijk waarom toenemende leeftijd van merries met een hoger risico op VES wordt geassocieerd.