'Hoe minder ingrijpen, hoe beter?'
Inzicht van een alumnus | Annemieke Muller
'Voordat ik in Afrika ging werken, dacht ik dat we in grote natuurgebieden de natuur zijn gang kunnen laten gaan en dat er dan vanzelf een evenwicht ontstaat. Hoe minder bemoeienis, hoe beter. Ik had het mis. Voor duurzaam behoud van wilde planten- en diersoorten in de toekomst, is actief beheer noodzakelijk. Wildbeheer speelt een cruciale rol bij de instandhouding van omheinde wildreservaten (en dat zijn veruit de meeste reservaten in Zuid-Afrika), ongeacht hoe groot het reservaat is. Als er een hek om het gebied staat kunnen de dieren namelijk niet migreren naar andere gebieden voor voedsel of water, bijvoorbeeld tijdens de verandering van seizoenen of in tijden van extreme droogte.
Twee diersoorten die intensief management nodig hebben zijn olifanten; vanwege de grote impact op de vegetatie, en leeuwen; vanwege de snelle voortplanting en de prooidruk. In 2018 zijn in het natuurreservaat waar ik werk, van 480 vierkante kilometers, zowel leeuwen als olifanten geherintroduceerd. De eerste stap in het management was het introduceren van het juiste aantal dieren, waarbij we rekening hielden met de populatiegroei in de komende jaren. Daarom maken we in Lapalala gebruik van geavanceerde veterinaire ontwikkelingen. Zo krijgt een groot deel van de vrouwelijke olifanten anticonceptie. Dit tijdelijk werkzame middel wordt toegediend via een pijlschot vanuit een helikopter en zorgt ervoor dat eitjes niet worden bevrucht. Leeuwinnen ondergaan een chirurgische verwijdering van een van hun baarmoederhoornen, zodat ze in plaats van vijf tot zes welpjes, maar 茅茅n of twee welpjes krijgen.
Deze ingrepen zijn bedoeld om een onomkeerbare negatieve spiraal in het natuurlijk evenwicht te voorkomen en ecologische duurzaamheid te bereiken. Ik heb geleerd dat het cruciaal is om op verantwoorde wijze te proberen het natuurlijke evenwicht van ecosystemen te handhaven. Het doel is de diversiteit van planten- en dierengemeenschappen op lange termijn intact te houden.'
Annemieke Muller emigreerde in 2011, na het behalen van haar studie diergeneeskunde, voor haar promotieonderzoek aan de 木瓜福利影视 of Western Australia. Haar veldwerk vond plaats in Lapalala Wilderness in Zuid Afrika. Daar bestudeerde ze de voortplanting van witte neushoorns in het wild. In 2015 werd ze aangesteld als de Veterinary & Research Manager in Lapalala.
