Biodiversiteit: De vergeten essentiële dienst
Leestijd: 8 minuten (1182 woorden)
In slechts enkele maanden is de samenleving zoals we die kennen drastisch veranderd in reactie op COVID-19. Met zo'n plotselinge en dramatische verandering hebben we een nieuwe waardering gevonden voor de essentiële diensten binnen onze gemeenschap. Degenen onder ons die thuis zitten, hebben misschien een nieuwe waardering gevonden voor de natuur en de invloed daarvan op ons; maar de waardevolle ecosysteemdiensten die de natuur ons ook biedt, worden vaak over het hoofd gezien. De menselijke samenleving is gebouwd op zulke diensten, maar we gebruiken ze steeds meer op een niet duurzame manier. Men zou zelfs kunnen stellen dat de huidige pandemie waar we nu mee te maken hebben het resultaat is van zulke uitbuitingspraktijken.
Hoe zijn biodiversiteit en de huidige pandemie met elkaar verbonden?
De overexploitatie van ons milieu dient vaak als de bron van nieuwe virussen en ziekten zoals COVID-19, waarbij verstoring van het ecosysteem de verspreiding van (virussen die op ons overspringen via dieren) veroorzaakt.
Deze veranderingen worden vooral veroorzaakt door menselijke activiteiten zoals ongecontroleerde uitbreiding van land- en mijnbouw of de exploitatie van wilde soorten, wat een “perfecte storm” maakt voor het overspringen van ziektes. Een intact ecosysteem helpt normaal gesproken om een ziekte onder controle te houden door een diversiteit van soorten te ondersteunen, waardoor het moeilijker wordt voor een pathogeen - een virus dat een ziekte kan veroorzaken - om over te springen, zich te versterken of om te domineren.
David Quammen, de auteur van Zoönose: Hoe dodelijke ziekten van dier naar mens overspringen vatte onze daden en hun gevolgen op de volgende manier samen: “We hakken de bomen om; we doden de dieren of stoppen ze in kooien en sturen ze naar markten. We verstoren ecosystemen, en we schudden virussen los van hun natuurlijke gastheren. Als dat gebeurt, hebben ze een nieuwe gastheer nodig. Vaak zijn wij dat. ”
Hoe is de huidige pandemie begonnen?
Men denkt dat COVID-19 is ontstaan in een wet market in . “Wet markets zijn een locatie voor verspreiding van pathogenen tussen soorten onderling,” zegt David Quammen.
Op wet markets kunnen virussen zich makkelijker verspreiden omdat dieren daar meestal worden gehouden in smerige en op elkaar gepakte omstandigheden. Als die dieren onder druk staan, wordt het makkelijker voor viruspathogenen om zich te vermengen in de genetische code en te muteren op manieren waardoor ze makkelijker overgaan van soort op soort. Dit is het geval met COVID-19, wat waarschijnlijk is overgesprongen op kooplui of klanten door blootstelling aan lichaamsvocht van dieren.
Er komt ook steeds meer bewijs dat suggereert dat uitbraken of epidemieën vaker voor kunnen gaan komen als ons klimaat blijft veranderen. Reacties op toekomstige pandemieën zullen op overheidsniveau tot stand moeten komen. De huidige herstelplannen van overheidwege zijn gericht op het opkrikken van falende economieën. Maar om het probleem bij de bron aan te pakken, moet financiële hulp worden gegeven aan het versterken van milieubescherming, zoals het vergroten van biodiversiteit, zoals was gepland voor het jaar 2020.
2020 - uitgeroepen tot het jaar van biodiversiteit, in de kiem gesmoord door corona
2020 was uitgeroepen tot voor biodiversiteit over de hele wereld, met een aantal natuurgerelateerde vergaderingen op de agenda om de manier waarop onze biodiversiteit wordt behandeld te resetten. De eerste hiervan was de Conference of the Parties to the Convention on the Conservation of Migratory Species of Wild Animals (CMS COP13) in januari. Het geplande hoogtepunt hiervan is de UN Biodiversity Conference die momenteel is uitgesteld door COVID-19 en waar nog geen nieuwe datum voor bekend is gemaakt.
De CMS COP13 was het grootste natuurgerelateerde evenement in de geschiedenis en een noodzakelijke stap, aangezien een dat op het congres werd gepresenteerd stelt dat de populaties van “de meeste migrerende soorten die onder CMS vallen afnemen. ” Bovendien heeft een selectie van zeven soorten het hoogste beschermingsniveau gekregen en zijn er nog drie toegevoegd aan de lijst om “meer internationale samenwerkings- en conserveringsacties ” te ontvangen.
Superjaar 2020 voor biodiversiteit in de ijskast
Met de publicatie van rapporten van en dieren die verlaten dorpen overnemen, zou je kunnen zeggen dat COVID-19 de planeet een adempauze geeft terwijl wij er minder druk op uitoefenen. Maar terwijl de wereld stil komt te staan, zijn sommige superplannen voor biodiversiteit uitgesteld of omgezet in een virtueel formaat. Dit kan betekenen dat de dringende acties die nodig zijn om biodiversiteit te helpen en promoten ook vertraging oplopen. Met dit in het achterhoofd is het belangrijk om terug te kijken op het effect dat de coronaperiode heeft op de natuur en hoe de natuur een rol heeft gespeeld in het vrijkomen ervan. De wereld ademt nu frisse lucht in, maar wat gaat er gebeuren als de deuren weer open gaan? We kunnen niet toelaten dat het business-as-usualscenario doorgaat en misschien heeft COVID-19 ons dit beter laten inzien dan ooit.
Wat kunnen we leren van deze crisis?
Soms kunnen we de ongelooflijke diversiteit in ons leven pas waarderen als we er niet meer gemakkelijk bij kunnen. Dat is één van de grote lessen van de COVID-19 pandemie geworden: echt waarderen wat we om ons heen hebben. Nu, terwijl we die ervaring zien uitsterven, kunnen we de behoefte aan diversiteit in ons leven echt gaan waarderen. Misschien laat dit ons de biodiversiteit van onze planeet beter waarderen en daarmee ook respecteren. Net zoals we vertrouwen op diverse ervaringen om ons leven te verrijken, vertrouwen ecosystemen en ecosysteemdiensten op biodiversiteit.
Maar biodiversiteit is zelfs essentiëler voor ons leven dan simpele diversiteit. Biodiversiteit vervuld en optimaliseert alle leefmilieus van de Natuur, wat vervolgens het fundament vormt voor alle ecosysteemdiensten waar we op vertrouwen. Ecosysteemdiensten zijn alleen mogelijk omdat een biodiverse wereld deze leefmilieus heeft vervuld, als een verzekeringspolis die de Natuur moet beschermen. Maar helaas, net zoals we diversiteit gebruiken om ons leven te verrijken, vertrouwen we ook op de biodiversiteit in de wereld om door te leven.
Maar toch, vóór COVID-19, negeerden we de schade die we toebrachten aan de fragiele biodiversiteit van onze planeet. We hebben meer dan (van de 8.000.000) geregistreerd als bedreigd, en toch ploegen we door in de gestage uitbreiding van onze schadelijke manier van leven.
Terwijl we allemaal in isolatie zaten tijdens deze pandemie hebben we kleine glimpen opgevangen van de natuur die zich een weg terugbaant in onze samenleving. Hoewel deze gebeurtenissen, van en leeuwen in de straten van Zuid-Afrika tot , leuk zijn om te zien en ons misschien hoop bieden voor de soorten op onze planeet moeten we erkennen dat deze gebeurtenissen slechts microscopisch kleine glimpen zijn van de vooruitgang die we moeten maken. Maar we hebben nu gezien dat we als wereldwijde gemeenschap kunnen veranderen voor het algemeen belang. We hebben nu gezien dat we ons als een wereldwijde gemeenschap kunnen verenigen om een crisis het hoofd te bieden, en tastbare, gecalculeerde en impactvolle stappen in de juiste richting te nemen. Dus, nu meer dan ooit, hebben we ons potentieel laten zien om in actie te komen tegen de verlies-van-biodiversiteitscrisis, de klimaatveranderingscrisis en uiteindelijk de duurzaamheidscrisis. We hebben laten zien dat we ons kunnen aanpassen, we hebben laten zien dat we in symbiose kunnen leven met verandering. Dus moeten we nu laten zien dat we dat ook kunnen doen in het belang van de hele planeet en alle diversiteit van leven erop.